جوانان اینجا از بیکاری به جان پرنده‌ها می‌افتند!/ما چیزی از کیش کم نداریم اما...
تاریخ انتشار: ۶ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۴۸۳۵۶۷
متصدی ورودی بندر، کارت بانکی‌ام را می‌گیرد و همین‌طور که رمز کارت را وارد می‌کند، می‌پرسم: «آقا! اینجا چندتا جای دیدنی داره؟» کارت را پس می‌دهد و می‌گوید: «هیچی! هرچی هم هست داره نابود میشه...»
ایسنا پلاس: اسب‌های اصیل، دوتار، چارقدهای گلدار، قبای بلند قرمز، کلاه پشمی سفید، فرش، خاویار، ماهی اوزون‌برون و.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
***
شنبه؛ ساعت ۱۰ صبح است. نم باران پاییزی هوای بندر را خنک و مطبوع کرده؛ فروشندگان بازار مرزی یکی‌یکی ماشین‌هایشان را پارک می‌کنند و در سکوت عمیق بندر، راهی مغازه‌هایشان می‌شوند. جلوتر می‌روم و متصدی ورودی بندر، کارت بانکی‌ام را می‌گیرد و همین‌طور که رمز کارت وارد می‌کند، می‌پرسم: «آقا! اینجا چندتا جای دیدنی داره؟» کارت را پس می‌دهد و می‌گوید: «هیچی! هرچی هم هست داره نابود میشه...» می‌پرسم: «بازار چی؟ بازه؟» جواب می‌دهد: «یکی‌یکی دارن میان. کم‌کم باز میشه.»
تا چشم کار می‌کند، کوسن‌های دست ساز است و روسری‌های ترکمنی در باد می‌رقصند. دستفروش‌ها یکی یکی می‌آیند و بساط جوراب‌های پشمی و پیراهن‌های نخی بلند را جور می‌کنند. چند غرفه عکاسی با لباس محلی هم هست: «خانم عکس با لباس ترکمنی می‌خوای؟ فقط ۲۰ هزارتومان.» این واکنش دختر عکاسی است که تا رهگذری را می‌بیند، سراسیمه به بیرون از غرفه‌اش می‌آید و نمونه کارش را هم دست گرفته است. وقتی جوابم برای عکاسی منفی است، دوباره به داخل غرفه‌اش بر می‌گردد و باز هم همان سکوت طولانی و عمیق...
***
چند قایق در خشکی پهلو گرفته‌اند. کمی آنطرف‌تر چند پسر نوجوان روی صندلی‌های پلاستیکی نشسته‌اند و سیگار می‌کشند. هر چند دقیقه صدای قهقهه‌هایشان سکوت بندر را می‌شکند. کمی سر می‌چرخانم تا باجه فروش بلیت قایق‌ها را پیدا کنم. کمی دورتر زنی با لباس فرم اداری ایستاده و با اشاره صدایم می‌کند. می‌پرسم:
ـ اینجا همیشه انقدر خلوته؟
ـ نه تابستونا وضعیت بهتره. کجا می‌ری؟ آشوراده یا تالاب؟
ـ تالاب الان خبری هست؟
ـ آره؛ همه پرنده‌های مهاجر اومدن؛ فلامینکو، پلیکان و... اگه پرنده دوست داری می‌تونی نیم ساعت تو تالاب دور بزنی.
ـ قیمتش چقدره؟
ـ اگه تالاب بری ۴۵۰ تومن؛ آشوراده هم میشه ۲۰۰.
ـ می‌رم تالاب.
***
عبدالقادر قایق را نزدیک می‌آورد که راحت‌تر سوار شوم. شال‌گردن سیاهش را می‌پیچد دور سرش که وزش باد در تالاب آزارش ندهد. ماشین‌آلات سنگین و تجهیزات وسط تالاب از همان اول خودنمایی می‌کند و از عبدالقادر درباره‌اش می‌پرسم: «این دستگاهارو چند وقت پیش سپاه اورد اینجا. دارن خلیج رو لایروبی می‌کنن. شبیه مرداب شده بود!»
مرغ‌های دریایی بالای سر قایق پرواز می‌کنند، عبدالقادر از کم شدن عمق خلیج گلایه می‌کند: «خلیجُ دارن نابود می‌کنن. اینجا معدن خاویارِ؛ خاویار دنیا از همین‌جا صادر میشه. قرار بود سد بزنن برای «آشوراده» اما نزدن. پر از ماهیه اما کسی قدر نمی‌دونه. به اینجا نمی‌رسن. نمی‌دونم شاید چون سنی هستیم، بهمون نمی‌رسن! اینجا خیلی محرومه. جوونامون بیکارن.»
کمی جلوتر می‌رویم و فلامینگوهای صورتی را از دور می‌بینیم؛ عبدالقادر می‌گوید به خاطر عمق کم نمی‌توانیم نزدیک‌تر برویم: «الان وقت زمستون‌گذرونی پرنده‌هاست. از سیبری و روسیه میان. آب و هوای اینجا براشون عالیه. شکار؟ آره؛ شکارشونم می‌کنن. بیشتر برای تاکسیدرمی! جوونای اینجا بیکارن! از بیکاری می‌افتن به جون این پرنده‌های بیچاره!»
عبدالقادر از ساکنین سابق جزیره «آشوراده» است. آشوراده تنها جزیره ایرانی دریای خزر است که در یک کیلومتری اسکله بندر ترکمن واقع شده و در اثر بالا آمدن سطح آب دریا توسط کانال طبیعی «خوزینی» به صورت جزیره‌ای از شبه جزیره میانکاله جدا شده‌است. عبدالقادر پس از وقوع سیل در سال ۱۳۷۲ مجبور به ترک خانه‌اش شده و به همراه سایر ساکنان جزیره آنجا را تخلیه کرده است. با دستش از راه دور موقعیت «آشوراده» را نشانم می‌دهد: «آب بالا اومد و ما ۴۰۰ تا خانوار بودیم که مجبور به تخلیه آشوراده شدیم. روسیه «وُلگا» رو به سمت دریای خزر باز کرد؛ چون شهرهای خودش داشت زیر آب می‌رفت. خانه‌های ما رو آب گرفت و مردم مجبور شدن از آشوراده برن و دیگه هیچ‌وقت برنگشتن. اینجا سینما و رستوران داشتیم و شیلات هم که اونجا بود. نمی‌ذارن برگردیم خونه‌هامون؛ نمی‌ذارن آبادش کنیم. از اولم به ما سند ندادن. همه قولنامه‌ای بود. ما خیلی دنبال سند بودیم اما نشد! وقتی هم که مجبور شدیم از اینجا بریم ما رو حمایت نکردن. زمینامونو صاحاب شدن؛ خونه هامونو صاحاب شدن، ما رو بیرون کردن؛ با جیب خودمون تو شهر خونه درست کردیم.»
***
بازارهای مرزی برای خیلی از مردم جذابیت دارند. شاید برای اینکه جنس‌های خارجی را بیشتر دوست دارند و خرید از بندر را به منزله خرید جنس‌های اصل می‌دانند. اینجا هم همه چیز هست؛ لوازم آرایشی و بهداشتی، شوینده‌های خارجی مرغوب، لوازم خانگی برقی و همین‌طور روسری‌های ترکمنی و فرش و صنایع دستی.
بازار ظهر شنبه آرام و خلوت است. جمعیت چندان زیادی در بازار نیست و عده‌ای هم مشغول خرید مایحتاج روزانه‌شان هستند. با محمد که صنایع دستی می‌فروشد و دارد با دوستش راجع به یک کلاه پشمی قزاقستانی حرف می‌زند، هم‌کلام می‌شوم: «وضعیت بازار؟ بد نیست؛ معمولی. خودتون که می‌بینید. اینجا هیج‌وقت شبیه کیش و قشم نمی‌شه. فکر می‌کنم نمی‌خوان که بشه! اینجا ظرفیت تبدیل شدن به یه مرکز توریستی بزرگ رو داره؛ چون چیزی کم نداره. طبیعت زیبا، اقلیم مناسب، آیین‌های قشنگ مردم اما بهش رسیدگی نمی‌کنن تا جایی که الان تبدیل به یه جای محروم و دورافتاده شده!»
***
آفتاب بندر رو به غروب است. فیش ورود به منطقه را به متصدی تحویل می‌دهم و او یادآوری می‌کند که ورودم تا ۲۴ ساعت رایگان است و این پایان بازدید از منطقه‌ای زیباست که حالا نه چندان تفریحی است و نه چندان تجاری.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: بندر ترکمن دریای خزر روسيه آشوراده ولگا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۴۸۳۵۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جشنواره کن در کما
به گزارش ددلاین، گروهی موسوم به «جمعی از کارگران در خطر جشنواره‌های فیلم» روز دوشنبه با انتشار نامه‌ای از برنامه خود برای برگزاری اعتصاب در ایام این فستیوال خبر دادند.
«با توجه به آسیب‌پذیری مفرط و وضع اضطراری بی‌چون‌وچرا جهت حفاظت از حرفه‌مان، و پس از مشورت و رأی‌گیری از اعضای مجموعه، کلیه کارکنان جشنواره فیلم کن و بخش‌های جانبی‌اش را دعوت به اعتصاب می‌نماییم.» این گروه در نامه خود درخواست کردند.
«ما از سازمان‌هایی که ما را به کار می‌گیرند تقاضا داریم به یک توافقنامه جمعی که به ما اجازه به استخدام‌در‌آمدن تحت عنوان کارگران دوره‌ای در صنعت سرگرمی می‌دهد، پایبند باشند.»
این گروه شامل حدود ٢٠٠ نفر از کارکنان جشنواره‌های فیلم در فرانسه هستند که نارضایتی‌های عمیقی درخصوص حق و حقوق خود دارند. اتحادیه کارکنان جشنواره در ماه مارس سال ۲۰۲۰ تأسیس شده و کارکنان بخش‌های مختلف جشنواره از جمله «مسابقه»، «دو هفته کارگردانان»، «هفته منتقدین» و جشنواره لومیر در شهر لیون و بسیاری دیگر از فستیوال‌ها را پوشش می‌دهد.
پیشتر منابعی از داخل این جنبش به ددلاین گفته بودند که این گروه قصد دارد برای رساندن صدای اعتراض خود به مدیران، در مراسم افتتاحیه «دو هفته کارگردانان» و بخش «اِی‌سی‌آی‌دی» تجمع کرده و انتظار می‌رود در مراسم افتتاحیه فیلم «مگالوپلیس» به کارگردانی فرانسیس فورد کاپولا و «فیوریوسا» به کارگردانی جرج میلر نیز روی فرش قرمز ظاهر شوند.
منابع آگاه به ددلاین گفتند که گزینه‌های مختلفی روی میز است، از جمله «اعتصاب کامل کارگری» که باعث می‌شود ده‌ها نفر از کارگران جشنواره دست از کار بکشند. این افراد شامل برنامه‌ریزان، آپاراتچی‌ها، زیرنویس‌کنندگان، مسئولین برگزاری کنفرانس‌های مطبوعاتی و کارکنان بخش‌های فنی هستند که اغلبشان نیرو‌های پاره‌وقت هستند. در صورتی که آپاراتچی‌ها و مسئولین برگزاری کنفرانس‌های مطبوعاتی دست از کار بکشند، جشنواره کن با مشکلات جدی مواجه خواهد شد.
یک منبع از درون این جنبش کارگری که نخواسته بود نامش فاش شود به ددلاین گفته بود که «٨٠ درصد از کارمندان جشنواره‌ها درآمدی کمتر از ٢٠٠٠ یورو (٢١٠٠ دلار) در ماه دارند، که با این مبلغ دریافتی زندگی در پاریس غیرممکن است».
دومین نقطه اختلاف، برنامه بیمه بیکاری فرانسه برای کارگران و تکنسین‌های صنعت سرگرمی است. این طرح از کارکنان صنعت سرگرمی با قرارداد‌های کوتاه‌مدت با مزایای بیکاری در فاصله بین یک شغل تا شغل دیگر حمایت می‌کند، اما به دلیل ابهام فراوان در مقررات، بسیاری از کارگران جشنواره‌های سینمایی از مزایای آن محروم می‌مانند.
این گروه در نامه روز دوشنبه خود به هشدار‌های قبلی در خصوص وضع معیشتی‌شان اشاره کرده و گفتند که «یک سال است که نسبت به بی ثباتی روزافزون زندگی افرادی که در جشنواره‌های سینمایی مشغول به کار هستند، اخطار داده‌ایم».
«ما [پس از انجام]کار‌های کوتاه‌مدت، دوره‌های بیکاری را می‌گذرانیم و علیرغم ماهیت حرفه‌مان که بصورت دائمی به کار گمارده نمی‌شویم و با وجود تلاش‌هایمان برای به نمایش‌درآمدن آثار سینمایی، فعالیت ما در طرح مزایای بیکاری فرانسه قرار نمی‌گیرد.»
«آخرین اصلاحات طرح مزایای بیکاری در فرانسه نیز کارگران جشنواره را در چنان وضعیت بی‌ثباتی می‌اندازد که اکثریت ما مجبور به رهاکردن شغل‌هایمان می‌شویم و در نتیجه برگزاری فستیوال‌هایی که در آن حضور داشتیم را دچار اختلال می‌کند.»
هفتادوهفتمین دوره جشنواره فیلم کن از تاریخ ۱۴ تا ۲۵ می (۲۵ اردیبهشت‌ماه تا ۵ خردادماه) برگزار خواهد شد و گرتا گرویگ ریاست هیئت داوران این دوره را عهده‌دار است. لیلی گلدستون، نادین لباکی، هیروکازو کورئیدا، اوا گرین، عمر سی، ابرو جیلان، خوان آنتونیو بایونا و پیر فرانچسکو فاوینو اعضای هیئت داوران این دوره از فستیوال هستند.
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلالهای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت